Bu sezonun en havalı aksiyon filmlerinden Wanted’ın başkahramanı, sıradan bir hayatı olan sıradan muhasebeci Wesley Gibson, Google’da adını arar ve hiçbir şey bulamaz. Yıkılır. Çünkü artık insanların “anybody” (hiçkimse) mi “somebody” (önemsenen biri) mi olduğunu belirleyen en önemli araçlardan biri Google!

Google’da, tek bir arama sonucunda bile olsa adı çıkanlar kendini önemli hissediyor. İnsanlar, diğer insanların kendilerine dair bir şeyler bilmesinden büyük mutluluk duyuyor. Kendini ekspose etme merakı! Zenginliğini kendine saklamayı, tevazu göstermeyi bilen; ne olursa olsun duruşunu koruyan, statüden önce işini iyi yapmayı önemseyen insanların sayısı ise giderek azalıyor.
Ofiste, iki dakika boş vakit bulduğunda kendini Google’da arayan insanlar, kendilerini ‘iç’lerinde, benliklerinden, varoluşlarında aramaları gerektiğini bilmedikleri, akıl edemedikleri için, internetteki arama sonuçlarına göre tatmin oluyor ya da olamıyorlar. Birbirine (ve kendilerine) gerçekten ulaş(a)mayan insanların dünyasında birçok kişi, Google’daki 15 sonuçluk şöhret hakkını arıyor.
Elektronik geçiş kartlarının, dokunmatik kredi kartlarının, sanal banka şubelerinin, uzaktan uzağa yürütülen Facebook’sal arkadaşlıkların diyarında, insanlar aynı plazda birbirine dikkat etmeden, birbirini önemsemeden yaşıyor. Ama herkes “somebody” olduğunu, birilerinin kendisini önemseyip bir yerlerde, sanal da olsa bir hafızaya kaydettiğini bilmek istiyor. İnsanlar bilinmek istiyor ama ‘tanınmak’ istemiyor. Facebook’ta arkadaş listenize eklediğiniz insanlar bir gün gerçekten arkadaşlık belirtisi gösterdiğinizde, şaka yaptığınızda ya da yardım teklif ettiğinizde dünyanın en garip hareketini yapmışsınız gibi yüzünüze bakıp yaptığınız hareketin altında art niyet arayabiliyor.
Plaza dünyasında herkes herkes birbirine kol mesafesinde durmak istiyor.
Sonsuza kadar yalnızlaşma pahasına…
İnsanlar internetin, kredi kartlarının, alışveriş merkezlerinin, yani postmodern hayatın kendilerine sunduğu her şeyi, doğal ve sıradan hayatın sunabileceği her türlü şaşırtıcı gelişmeden daha üstte tutuyor. Belirli bir mesafeden yaşandığı ve kuralları önceden belirlendiği için daha güvenli olan yaşamları, bilgisayar ekranlarında süregiden arkadaşlıkları, spontan olana tercih ediyorlar. Kendilerini ne kadar kuraklaştırdıklarını göremeden. Ve tabii dünyayı da…
Yaşamlarının gidişatını ellerine almaktansa global trendleri takip ediyorlar. Gerçekte ne yaptıklarını ve yaşadıklarını düşünmeden…
Yazının sonu, kıssadan hisse zamanı geldiğine göre, ben Wanted’ın sonunda hâlâ Google’da adını arayan, hâlâ bir sonuç bulamayan, ama benliğini bulduğu için artık bunu pek de umursamayan Wesley Gibson’ın sorusuyla konuyu bağlamak istiyorum: “Peki siz, son günlerde ne yaptınız?”
Not 1: İzlemeyenler filmin sonunu söyledim diye bozulmasın. Filmde bambaşka bir hikaye var. Bu sözün hikayeyle çok ilgisi yok.
Not 2: Herkes Wall-E’yi seyretmeli!
Görsel: Wanted'dan bir sahne...

Kaynak:www.insankaynaklari.com